बरीच रात्र झालेली, त्यात जुलै महिण्यातील दाट ढगाळलेल्या आकाशातुन पावसाची बारीक रिप रिप सुरु होती... घुं घुं करत मंद सुटलेल्या वा-याने रस्त्याच्या दुतर्फा असलेल्या ऊंच आणि दाट झाडांच्या पानांची सळसळ आणखी भयान वाटत होती.. अशा निरव शांततेत आणि लख्ख काळोखात रस्त्याच्या बाजुला उभ्या एका जीर्ण अशा झाडावर बसलेले घुबड आपल्या मोठ्याशा डोळ्यांनी दुर रस्त्यावरुन येणारा एका प्रकाशाच्या बिंदुकडेे एकटक पहात होते... तो एका दुचाकीच्या हेडलाईटचा प्रकाश होता... निर्जन रस्त्यावरुन एक दुचाकी सुसाट वेगात धावत होती...
दुचाकीवर बसलेला मुलगा साधारण वीस, बावीस, वर्षाचा असेल.. गोरापान, ऊंची ५.७", पाणीदार स्वच्छ डोळे, टी शर्ट जिन्स असा आकर्षक पेहरावा, पायात पांढरे स्पोर्ट शुज असलेला तो तरुण खुपच वेगात आपली दुचाकी चालवत होता... त्याच्या चेह-यावर कसलीशी भीती दाटली होती... खरतर त्या रस्त्यावर, मागे कोणीतीही दूसरी गाडी, वाहन त्याच्या मागे दिसत नव्हत तरही आपला पाठलाग होत असल्यासारखा तो आपला वेग कमी न करता वाढवतच होता ... पावसाच्या पाण्याचे थेंब बारीक असले तरी वेगामुळे ते तडतड करत त्याच्या चेह-यावर आपटत होते... बाजुच्या आरशातुन मागे पाहुन तो आणखी भयभीत होऊन गाडीचा वेग वाढवायचा... झप, झप, झप करत वेगात रस्त्याच्या बाजुची झाडे मागे पडत होती... भयान काळोख आणि घोंगावणारा वारा भेदत दुचाकीवर बसलेला युवक देवाचा धावा करत होता... जणु मृत्युची झडप कोणत्याही क्षणी त्याच्यावर बसणार... काही अंतर पुढ येताच रस्त्याच्या दुस-या बाजुने अतिशय वेगाने एक पांढरी आकृति त्याच्या बाईकच्या आडवी गेल्याचा भास झाला. आणि त्याच क्षणी खिशातील मोबाइल व्हायब्रेट झाला.... एकदम दचकुन त्याने ब्रेक्स दाबले तसा त्याचा बाईक वरील ताबा सुटला... ओलसर रस्त्यावरून बाईक स्लिप झाली आणि खडखड, कर्ररर्रर्रर्रर कर्ररर्रर्रर्र आवाज करत तशीच घसटत पंचवीस ते तीस फुटावर जाऊन रस्त्याच्या बाजुला आडवी पडली तशी शेजारच्या झाडावर बसलेले ते घुबड पंखांची फडफड करत थोडे दुर दुस-या झाडालर जात पुन्हा खाली त्या मुलाकडे पाहु लागले ..
बाईकचा आवाज थांबला तशी पुन्हा सर्वत्र निरव शांतता पसरली, बाईकवरील तो तरुण तिथेच बाजुला जखमी अवस्थेत विव्हळत पडला होता... रस्त्यावरुन घसटत गेल्यान त्याच शरीर सालटलेल तर चमडे गेल्याने हाताचे आणि गुडघ्याची हाडे स्पष्ट दिसत होती.... चेहराही जखमानी भरलेला... इतकी वाईट अवस्था असुनही तो एका अनामिक शक्तिच्या जाणिवेण थरारून जायचा तर कधी भयभीत नजरेने आजुबाजूच्या भयान काळोख पहात दचकुन जात होता... तसाच तो हळु हळू उठुन उभा राहात चालु लागला . त्याला नीट चालताही येत नव्हत... ...त्याचे कपडे ठिकठीकाणी फाटलेले आणी रक्तान भीजले होते. मदत भेटेल म्हणून खिशातून मोबाइल काढला तर त्याचे तुकडे झाले होते..पडत धडपडत बाजुला पडलेल्या आपल्या बाईक जवळ जात बाईक उभी करण्याचा प्रयत्न करु लागला पन त्याच्या जखमी शरीरात इतकी शक्ति राहीली नव्हती...
बाईक उभी करण्यासाठी शरीरातली सारी शक्ति एकवटली पन व्यर्थ .... हतबल होऊन तसाच जमीनीवर बसुन तो युवक आता अक्षरशा: रडु लागला तसाच आभाळकडे हात जोडून म्हणाला...
" देवा...खुप मोठी चुक झाली माझ्याकडून.. पुन्हा अशी चुक नाही करणार... मला वाचव देवा... मला मरायच नाही..."
आणि मान खाली घालुन पुन्हा रडू लागला... अचानक काहीतरी आठवल तशी त्याच्या चेह-यावरील भीती आणखी गडद होऊ झाली.. थरथरत तो उठून उभा रहीला सारी शक्ति एकवटून त्यान गाडी उभी केली आणि पुन्हा गाडी सुरू करु लागला पन गाडी सुरू होत नव्हती...त्यान गाडीकडे पाहल तर तीच खुप नुकसान झालेल.. तोच बाजुच्या झाडीत कसलीशी हलचाल होत असल्याच जाणवल... एकटक समोरची ती हलचाल पाहु लागला... तसे सर्वकाही शांत झाले... रस्त्याच्या दोन्ही बाजुला पाहिल पन एखादेही वाहन दिसत नव्हते... तोच त्याच्या चेह-यावरील भाव बदलले... मन घट्ट करत त्यान आपला टी शर्ट काढला बाईकच्या पेट्रोलची पाईप काढुन टीशर्ट पेट्रोलने भीजवला आणि स्वताच्या अंगावर पिळु लागला...काही वेळातच तो पेट्रोलने पुर्ण भिजला, आणि वर आकाशाकडे पहात जोरात ओरडला...
आणि मान खाली घालुन पुन्हा रडू लागला... अचानक काहीतरी आठवल तशी त्याच्या चेह-यावरील भीती आणखी गडद होऊ झाली.. थरथरत तो उठून उभा रहीला सारी शक्ति एकवटून त्यान गाडी उभी केली आणि पुन्हा गाडी सुरू करु लागला पन गाडी सुरू होत नव्हती...त्यान गाडीकडे पाहल तर तीच खुप नुकसान झालेल.. तोच बाजुच्या झाडीत कसलीशी हलचाल होत असल्याच जाणवल... एकटक समोरची ती हलचाल पाहु लागला... तसे सर्वकाही शांत झाले... रस्त्याच्या दोन्ही बाजुला पाहिल पन एखादेही वाहन दिसत नव्हते... तोच त्याच्या चेह-यावरील भाव बदलले... मन घट्ट करत त्यान आपला टी शर्ट काढला बाईकच्या पेट्रोलची पाईप काढुन टीशर्ट पेट्रोलने भीजवला आणि स्वताच्या अंगावर पिळु लागला...काही वेळातच तो पेट्रोलने पुर्ण भिजला, आणि वर आकाशाकडे पहात जोरात ओरडला...
" हे......हे...... ऐक...... तु देणार आहेस ते भयानक मरण मला नको... माझ मरण तु नाही, मी ठरवणार...."
एवढ बोलुन आपल्या खिशातील लायटर काढला आणी डोळे बंद करून लायटर ऑन केला...... आणी.....पुन्हा डोळे उघडले तर तो लायटर पेटला नव्हता .. तसा तो अस्वस्थ झाला.. दोन तीनदा लायटर मांडीवर आपटुन खट्ट खट्ट आवाज करत लायटर तो पेटवू लागला पन तो चालूच होत नव्हता... भयभीत नजरेन आजुबाजुला पहात तो जोरजोरात लायटरचे बटन दाबत होता, आता त्याच्या डोळ्यातुन अश्रु येत होते.. पन काही केल्या तो लायटर चालू होत नव्हता... रागाने जोरात त्यान लायटर जमीनीवर आपटला आणि जोरात ओरडून मदतीची भीक मागु लागला तोच त्याला समोरच्या दाट झाडांमधे सळसळ होत आसल्यासारख वाटू लागल... सार काही शांत होत, श्वास रोखुन तो समोर पाहू लागला... त्या भयान काळोखात आणि दाट झाडीमधुन कोणीतरी रांगत,सरपटत येत असल्याच स्पष्ट जाणवत होत... तसा तो युवक तीथुन धावण्याचा प्रयत्न करु लागला पन शरीर साथ देत नव्हत... लंगडत धावताना तो खाली पडला तशी त्याची नजर समोर गेली... एका झाडामागुन किंचीतशी मान तीरकी करत एक पांढरट आकृति त्याच्याकडे रखरखत्या नजरेने पहात होतीे, त्याच्या काळजाचे ठोके वाढु लागले. त्या आकृतिकडे पहात तो मागे सरकु लागला तोच पाय घसरल्याने तसाच जमीनीवर पडला... तोच ती भयान आकृति क्षणात त्याच्या समोर आली... काळेभोर लांब केस, अंगभर ओरबडलेल्या, कापलेल्या जखमा, त्यातून वहाणार रक्त, लाल रक्ताळलेले डोळे जणु आग ओकत होते... हे भयान रुप पाहुन त्या युवकाची दातखिळीच बसली...शरीराला लकवा मारून जावा तसा तो समोर पहात होता... छाती फाडून बाहेर याव अस ह्रदय धडधडू लागल... इतक्यात त्या आकृतिने आपला भयान लाल रक्ताळलेला जबडा पसरून त्या युवकाच्या अंगावर रक्ताच्या उलट्या केल्या.. त्याच संपुर्ण शरीर घट्ट अशा रक्तान भिजुन गेल... आणी दुस-या क्षणात त्या आकृतिन युवकाला फरफट जंगलात नेले तसा एका भीषण किंकाळीने आसमंत थरारून गेला... आणी पुन्हा वातावरणात एक भयान शांतता पसरली...
*******
एका भयान आवाजाने मला अचानक जाग आली.. कसला आवाज होता हा...? कोण किंचाळल...? की मला भास झाला....? कदाचीत भासच असेल.. कारण आजुबाच्या घरातले कोणीच जाग झालेल नाही आणी माझ्या घरचेही...
मोबाइल मधे पाहील तर अडीज वाजुन गेलेले... पन विचार तोच तो मनात घुटमळत होता
'कसला आवाज होता तो.... ? कोण किंचाळल असेल..?'
बेडशेजारी ठेवलेली बॉटल उचलुन थोड पाणी प्यायलो आणी पुन्हा जागेवर ठेवली तोच बाजुच्या खिडकीतून थांड वा-याचा एक झोका अंगाला स्पर्श करून आत आला... वळवाच्या पावसाच्या तडाख्यान हवेत गारवा पसरलेला पन हा गारवा की थंडी...? पन अस वाटत होत की जणु कोणीतरी माझ्या सोबतच आहे ...जस की एकटा असुनही कोणीतरी प्रत्येक क्षणाला मला स्पर्श करुन आपल अस्तित्व दाखवून देतय.. पण साले सगळे मनाचे खेळ
whatspp उघडून ते जुने मेसेज पुन्हा वाचु लागलो...डोळे पाणावले .. ते पहात, वाचत पुन्हा बेडवर आडवा झालो..
*******
एका भयान आवाजाने मला अचानक जाग आली.. कसला आवाज होता हा...? कोण किंचाळल...? की मला भास झाला....? कदाचीत भासच असेल.. कारण आजुबाच्या घरातले कोणीच जाग झालेल नाही आणी माझ्या घरचेही...
मोबाइल मधे पाहील तर अडीज वाजुन गेलेले... पन विचार तोच तो मनात घुटमळत होता
'कसला आवाज होता तो.... ? कोण किंचाळल असेल..?'
बेडशेजारी ठेवलेली बॉटल उचलुन थोड पाणी प्यायलो आणी पुन्हा जागेवर ठेवली तोच बाजुच्या खिडकीतून थांड वा-याचा एक झोका अंगाला स्पर्श करून आत आला... वळवाच्या पावसाच्या तडाख्यान हवेत गारवा पसरलेला पन हा गारवा की थंडी...? पन अस वाटत होत की जणु कोणीतरी माझ्या सोबतच आहे ...जस की एकटा असुनही कोणीतरी प्रत्येक क्षणाला मला स्पर्श करुन आपल अस्तित्व दाखवून देतय.. पण साले सगळे मनाचे खेळ
whatspp उघडून ते जुने मेसेज पुन्हा वाचु लागलो...डोळे पाणावले .. ते पहात, वाचत पुन्हा बेडवर आडवा झालो..
----****------
"...हैलो कोल्हापुर....tomato clock मधे सकाळचे सहा वाजलेत..."
नेहमीसारखीच आजही FM च्या आवाजाने जाग आली.. मोबाइल हाती घेतला तर what'sapp वर नेहमीप्रमाणे खूप सारे मेसेज आले होते, पन ज्या मेसेजची मी मनापासुन वाट पहायचो तोच आला नव्हता.........!!!
नेहमीसारखीच आजही FM च्या आवाजाने जाग आली.. मोबाइल हाती घेतला तर what'sapp वर नेहमीप्रमाणे खूप सारे मेसेज आले होते, पन ज्या मेसेजची मी मनापासुन वाट पहायचो तोच आला नव्हता.........!!!
सकाळी आवरून college वर गेलो...मित्रमैत्रीणी नेहमीप्रमाने आपापसात गप्पा मारत उभे होते... त्या सर्वामधे नेहमीप्रमाने मी एक चेहरा शोधत होतो... शेजारीच उभ्या मित्राने माझ्या कडे पहात नकारार्थी मान हलवली तसा मी आणखी निराश होऊन आपल्या लेक्चरला जाऊन बसलो... पन लक्ष लागत नव्हत, मन थोड भुतकाळात गेल तसे डोळे पाणावले... बाजुला बसलेल्या मीत्राने खांद्यावर हात ठेवत मला धीर दिला... बाजुच्या खिडकीतुन बाहेल लक्ष्य गेल तर college च्या गेटजवळ बाइक वर ती दोन मुले दिसली, काही दिवसा पुर्वीच माझी मैत्रिण वर्षाची छेड काढल्याने मी आणी मित्रांनी त्या दोघानाही फोडल होत... पन तरी निर्लज्जासारखे मुलींच्या मागे असायचेच... जवळच रहायचीत, घरी खायला अन्न नसायच पन आई वडिलाना कर्ज काढायला लाऊन पल्सर घेतलेली... काही दिवसापुर्वी चेन स्नैचिंग मधे त्यातल्या एकाला पोलीसानी पकडल होते.......
काही वेळातच आमच्याच college मधला एक मुलगा धावतच त्यांच्या कडे गेला..
'अनिकेत' त्याच नाव... तीघेही खुप अस्वस्थ दिसत होते...अनिकेत ने खिशातुन मोबाइल काढत कानाला लावला आणि त्यांच्याच बाइकवर बसुन तीघेही सुसाट वेगात निघुनही गेले. अचानक सर्वच college मधे कुजबुज चालू झाली...काही मुल आपापल्या बाइक घेऊन सुसाट निघालीत तसे मित्राने माझ्या बाइकची चावी मागितली... आम्ही दोघे लेक्चर अर्ध्यावर सोडून बाहेर पडू लागलो तसे माझ्या पासुन काही अंतरावरच बसलेल्या वर्षा ने प्रश्नार्थी मान हलवली आणि मी ही दोन्ही खांदे उडवत मित्राकडे बोट दाखवले...
गाडी सुरु करुन आम्हीही त्या दिशेने निघालो..
" काय झालय रे.."
मी प्रश्न विचारला पन तो काहीच न बोलता तसाच बाईक चालवत होता . पंधरा वीस मिनीटात आम्ही एका नेहमी निर्जन असणा-या रस्त्यावर आलो पन त्या दिवशी खुपशी वहान त्या दिशेला जात होती... इतक्यात एक Ambulance मागुन सायरन वाजवत येत असल्याच लक्षात आल... काय चाललय हे समजत नव्हत. समोर काही अंतरावर लोकांची गर्दी दिसली मात्र त्या गर्दीत आमच्याच college ची मुल अधिक होती... गर्दीतुन वाट काढत पुढे गेलो तर एक 'अपाचे' बाइक पडलेली.. वीस पंचवीस फुट ती घसटत आलेल्या खुणा काळ्या डांबरी वर अजुनही स्पष्ट दिसत होत्या... बाजुला एक टी शर्ट पडलेला दिसला. काही न बोलता मी बाइकचा नंबर पाहताच ओळखला आणि मित्राकडे पाहिल तस माझ डोक सुन्न झाल..
काही वेळातच आमच्याच college मधला एक मुलगा धावतच त्यांच्या कडे गेला..
'अनिकेत' त्याच नाव... तीघेही खुप अस्वस्थ दिसत होते...अनिकेत ने खिशातुन मोबाइल काढत कानाला लावला आणि त्यांच्याच बाइकवर बसुन तीघेही सुसाट वेगात निघुनही गेले. अचानक सर्वच college मधे कुजबुज चालू झाली...काही मुल आपापल्या बाइक घेऊन सुसाट निघालीत तसे मित्राने माझ्या बाइकची चावी मागितली... आम्ही दोघे लेक्चर अर्ध्यावर सोडून बाहेर पडू लागलो तसे माझ्या पासुन काही अंतरावरच बसलेल्या वर्षा ने प्रश्नार्थी मान हलवली आणि मी ही दोन्ही खांदे उडवत मित्राकडे बोट दाखवले...
गाडी सुरु करुन आम्हीही त्या दिशेने निघालो..
" काय झालय रे.."
मी प्रश्न विचारला पन तो काहीच न बोलता तसाच बाईक चालवत होता . पंधरा वीस मिनीटात आम्ही एका नेहमी निर्जन असणा-या रस्त्यावर आलो पन त्या दिवशी खुपशी वहान त्या दिशेला जात होती... इतक्यात एक Ambulance मागुन सायरन वाजवत येत असल्याच लक्षात आल... काय चाललय हे समजत नव्हत. समोर काही अंतरावर लोकांची गर्दी दिसली मात्र त्या गर्दीत आमच्याच college ची मुल अधिक होती... गर्दीतुन वाट काढत पुढे गेलो तर एक 'अपाचे' बाइक पडलेली.. वीस पंचवीस फुट ती घसटत आलेल्या खुणा काळ्या डांबरी वर अजुनही स्पष्ट दिसत होत्या... बाजुला एक टी शर्ट पडलेला दिसला. काही न बोलता मी बाइकचा नंबर पाहताच ओळखला आणि मित्राकडे पाहिल तस माझ डोक सुन्न झाल..
.......to be continue
story writer-sanjay kamble.
0 comments: