घात. Ghaat marathi horror story part-2

बाइकचा नंबर पाहताच ओळखला आणि मित्राकडे पाहिल तस माझ डोक सुन्न झाल

.. बाजुच्याच जंगलातुन काही लोक बाहेर येत होते तर काही आमच्या सारखेच आत निघाले होते... पाऊस पडुन गेल्याने खुपच चिखल झाला होता.. लोक आजुबाजूच्या झाडांचा आधार घेत चालत होता.. बर्रर्रर्रर कन चिखलात पाय रुतायचा पन तसाच बाहेर उपसत त्या चिखलातुन आम्ही चालत आत गेलो. समोर उभ्या एका उंच पोलिसान पिर्रर्रर्रर्रर्र पिर्रर्रर्रर्रर्रर करत जोरात शिटी वाजवत लोकाना दुर होण्यास सांगितले. पोलिस कोणालाच जवळ जाऊ देत नव्हते... काही पोलीस बाजुच्या परीसरातून  काही पुरावा हाति लागतो का ते पहात होते तर एक धिप्पाड, ऊंच रंगाने सावळा, सुटलेल पोट , पंचेचाळीशीतल पोलिस काँन्सटेबल डोळ्यावरील चष्मा निट करत हाती घेतलेल्या पैड वर काहीतरी लिहीत होते .. गर्दी बाजुला होताच समोरच द्रुष्य पाहुन मी तर हादरुन गेलो... चिखलाने आणी रक्ताने बरबटलेल आमच्याच college च्या एका विद्यार्थ्याच छिन्नविछीन्न अवस्थेतिल प्रेत झाडाखाली पडल होत...त्याची अवस्था पाहून मला उलटीच आली... त्याच्या उजव्या हातात एक धारधार चाकु होता जो नेहमीच त्याच्या जवळ असायचा , अंगावर बनियान आणि जिन्स होती जे रक्ताने भिजले होते... . पाहण्याच धाडस होत नव्हत पन न रहावून तसाच पुढे गेलो आणि आणि काळजाचा थरकाप उडाला.. दोन्ही डोळ चाकुने फोडलेले, डाव्या हाताचा पंजा मनचटातुन छाटून वेगळा केलेला....चाकु पेटात घुसवल्याने खुपच रक्त गेल होत. इतक भयानक द्रुष्य पाहुन तीथ एक मिनीटही थांबायचे धाडस झाले नाही ...

*****

          उमेशचाही खुन झाल्याचे समजताच college मधे शांतता पसरली होती... मागील सात दिवसातील हा दुसरा खुन. तो ही आमच्याच college च्या विद्यार्थ्यांचा, आणि उमेशचाच जिवलग मित्र ... पन हे काय आणि कशामुळे घडतय हे पोलीसानाही कोडच होत...  उमेश आमच्या college चा चॉकलेट हीरो होता... वडिल मोठे उद्योगपति त्यामुळे पैशची कमी नव्हती.. फक्त उमेश नाही तर मागील काही महीन्यापासुन college मधुन दोन तीन मुली गायब झाल्या होत्या तर सात ते आठ मुलीनी college कायमच सोडल होत...

       या घटनेला आठवडा उलटून गेला असेल.. अधुन मधून पोलीसांच्या फे-या college वर व्हायच्या.  कदाचित खुनाचा धागा सापडतो का ते पाहण्यासाठी...आजही दोन काँन्स्टेबल आले होते... पन मला दुनियादारीची काहीच पडली नव्हती.. मी माझ्या विचारात गुरफटल होतो...

" का अस वागत असेल..अचानक बोलण का बंद केल असेल.. पन मोबाइल का off  दाखवतोय..काही विपरीत तर घडल नसेल.."

तोच whatsap वर मेसेज आल्याच जाणवल... पाहील तर 'वर्षा' चा मेसेज होता... ती college च्या पार्किंग मधे होती... ताडकन उठून पाठीवर सैग घेऊन वर्गातुन बाहेर पडलो मी धावतच तीच्याकडे गेलो..  गडद्द जांभळ्या रंगाचा टी शर्ट, काळी जीन्स, ऊंच टाचेच्या सैंडल्स आणि पाठीवर मोकळे सोडलेले केस... मी लांबुनच हाक दिली...

"वर्षाsssss..."

कानाला लावलेला मोबाइल बाजुला करत गर्र कन मागे फिरली... मी तसाच लगबगीने चालत तीच्याकडे गेलो
मला पहाताच नेहमी प्रमाणे म्हणाली..
" ये कशी दिसते सांग.. कालच खरेदी केले..."
मला प्रश्न पडला होता की नेमक काय नवीन घातलय... सर्वच नवीन वाटत होत...

" खुप छान दिसतेस.... म्हणजे फक्त गुलाबाच फुल असत ना,  तर तुला प्रपोजच केल असत यार.. Looking so beautiful... म्हणजे काय सांगु की कीती छान आणी.."
तस माझ बोलन मधेच थांबवत ती म्हणाली

" हो का... पुरे झाली स्तुती... जास्त मस्का नको....तुझ काम केलय.."  
एवढ बोलुन तीन एक कागद मला दिला... तो पहाताच माझा आनंद गगनात मावेनासा झाला.. तो कागद मी अगदी अलगदपने पाकीटात ठेवतच तीला thanks म्हणुन मागे फिरलो पन पुन्हा तीच्याकडे केविलवाण्या नजरेने पहिल तशी वर्षा म्हणाली...

" चेहरा इतका पन लहान मुलासारखा करु नकोस.... मला माहिती आहे .... मलाही तुझ्या सोबत याव लागणार...." 

पुन्हा आपल्या गाडीवर बसत मला म्हणाली...
" पण लवकर परत याव लागेल... घरी आई ओरडेल जास्त उशीर झाला तर..."

" ठीक आहे ... उद्या सकाळी लवकर बाहेर पडू....."

बर म्हणत ती आपली पांढरी अॅक्टीव्हा घेऊन निघुन गेली.
मी ही तीला thanks म्हणून तीथून चालत आत येत होतो, इतक्यात College च्या मागील भागात अनिकेत आणि त्याचे ते दोघे मित्र आपसात बोलताना दिसले.. माझ सहज लक्ष्य गेल पन हे आपसात काय बोलत होते समजत नव्हते...
अनिकेत खुप उदास आणि भयभीत वाटत होता म्हणून मी थोड पुढ जाऊन पाहू लागलो.. आपल्या मित्रांकडे पहात तो म्हणाला..

" लवकरच आपल्यापैकी एकाचा नंबर आहे... आधी विशाल मग उमेश आता आपल्या तिघा पैकी कोणीतरी मरणार.... अरे मला उमेश बोलवत असल्याचा भास होतो रे..आणि रात्रि अचानक जाग येते

...to be continue 

Story writer sanjay kamble

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share